Σελίδες

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ειδικής Αγωγής με διεθνή συμμετοχή

Β’ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Εταιρεία Ειδικής Παιδαγωγικής Ελλάδας σε συνεργασία με τον Τομέα Παιδαγωγικής του Φ.Π.Ψ. τμήματος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ειδικής Αγωγής με διεθνή συμμετοχή, με τίτλο:

Η Ειδική Αγωγή Αφετηρία εξελίξεων στην Επιστήμη και στην Πράξη

Ημερομηνία διεξαγωγής: 15,16,17,18 Απριλίου 2010

Χώρος διεξαγωγής: Φιλοσοφική Αθηνών, Πανεπιστημιόπολη, Ιλίσια

Εγγραφές: Για την παρακολούθηση του συνεδρίου μπορείτε να εγγραφείτε

μόνο ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα www.eepe.gr, όπου θα βρείτε και περισσότερες πληροφορίες για τις καταληκτικές ημερομηνίες, το κόστος, τις θεματικές του συνεδρίου και τα workshops που θα πραγματοποιηθούν.

Εισηγήσεις: Οι εισηγήσεις θα υποβάλλονται μόνο ηλεκτρονικά στο synedrio2010@eepe.gr Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. . Επίσης, θα υπόκεινται σε κρίση με σκοπό την ένταξή τους στα Πρακτικά του Συνεδρίου. Στο δικτυακό τόπο της Εταιρείας βρίσκονται αναλυτικές οδηγίες προς τους εισηγητές.

Καταληκτική ημερομηνία εισηγήσεων: 20 Ιανουαρίου 2010


Η επίσημη ιστοσελίδα της Εταιρείας Ειδικής Παιδαγωγικής Ελλάδας είναι www.eepe.gr

Η απλή παρακολούθηση του συνεδρίου είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Bιβλία που αναφέρονται στην αναπηρία

Ο κατάλογος αυτός συντάχθηκε και συνεχώς ανανεώνεται από την κυρία Λίλα Πατρόκλου, συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Την ευχαριστούμε που μας τον παραχώρησε.

1. Παιδικά και Εφηβικά βιβλία που αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στην αναπηρία

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΙΤΛΟΣ ΕΚΔΟΤΗΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1.Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος: Γουτού Γουπατού, Παπαδόπουλος, Παιδ. Νοητική Υστέρηση
Ο Μανολιός έχει χρυσή καρδιά, αλλά περίεργη εμφάνιση και ομιλία. Όταν όμως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς σώζει τα παιδιά, γίνεται ο ήρωας όλων. Συγκινητικό διήγημα με νόημα που είναι πάντα επίκαιρο.

2.Weninger Brigitte: Ένας για όλους και όλοι για έναν, Πατάκης, Παιδ. Σωματική Αναπ.
Ο Μαξ το ποντικάκι έχει γεννηθεί με το ένα πόδι του μεγαλύτερο από το άλλο. Γι' αυτό το λόγο πολλές φορές παραπατάει και πέφτει φαρδύς πλατύς κάτω.
Ένα υπέροχο βιβλίο με τρυφερές εικόνες, που μιλάει για την ομαδικότητα και για τα θαύματα που μπορεί να κάνει κανείς όταν εργάζεται μαζί με άλλους.


3.Μερκούριου Αυτζή: Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου, Ελληνικά Γράμματα, Παιδ. Σύνδρ.
Ντάουν
Ο Μάνος με τα σκιστά μάτια και το πλακουτσό πρόσωπο είναι ένα αγόρι διαφορετικό από τ΄ άλλα. Γι΄ αυτό και τα παιδιά της γειτονιάς του δεν παίζουν μαζί του. Εκείνος, όμως, ξέρει να παίζει, ξέρει να μοιράζεται, μα πάνω απ΄ όλα ξέρει να αγαπά...

4.Ανδρικόπουλος Νικόλας: Δυο παπούτσια με καρότσι, Ελληνικά Γράμματα, Παιδ. Κινητική Αν.
Ο ήρωας του παραμυθιού, ο κύριος Λάζαρος Εαυτούλης, ζει ευτυχισμένος στην όμορφη χώρα «Τιμενοιαζειεμένα», και μια μέρα, βγαίνοντας για ψώνια, παρκάρει παράνομα το αυτοκίνητό του μπροστά σε μια ράμπα, προκειμένου να μπει σε ένα μαγαζί για να αγοράσει τα καινούργια του παπούτσια. Καθώς όμως βγαίνει από το μαγαζί, αρχίζει να πέφτει, να πέφτει, να πέφτει ασταμάτητα σε μια βαθιά τρύπα, και τελικά προσγειώνεται στο πιο παράξενο μέρος που είχε δει ποτέ! Στην «Τροχήλατη Δημοκρατία του Μπορώ»!


5.Σκορδαλά-Κακατσάκη Ευδοκία: 0 Ευτύχης και το ουράνιο τόξο, Καλειδοσκόπιο, Παιδ. Καρκ.
Ο Ευτύχης, ένα μικρό αρκουδάκι που ζει στο δάσος, αρρωσταίνει και πηγαίνει με τους γονείς του σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. "Μπόρα είναι. Θα περάσει". Λέει με σιγουριά από την πρώτη στιγμή ο μπαμπάς του. Αυτό πιστεύει και το μικρό μας αρκουδάκι. Και δεν παύει ούτε στιγμή να ονειρεύεται και να περιμένει του ουράνιο τόξο, που έρχεται πάντα μετά από μια καταιγίδα...


6. Wojtowicz Jen: Τα παιδιά των λουλουδιών,Επόμενος Σταθμός, Παιδ. Σωματική Αναπηρία
Μια τρυφερή και ευφάνταστη ιστορία για τη δύναμη της καλοσύνης και την αξία της κατανόησης προς κάθε τι διαφορετικό.

7.Μπερνάρ Φρέντ: Ιησούς Μπέτς, Κάστωρ, Παιδ. Σωμ.Αναπηρία
Ο Ιησούς Μπετς είναι ένας άνθρωπος χωρίς χέρια και πόδια, ένας «κορμάνθρωπος». Έχει όμως το χάρισμα της καλής όρασης, μια θαυμάσια φωνή υψίφωνου και καλή καρδιά. Οι σκληρές συνθήκες ζωής κάνουν τους απλούς ανθρώπους της εποχής (τέλος 19ου αρχές 20ου αιώνα) σκληροτράχηλους, βίαιους και άσπλαχνους. Tο «χάπυ έντ» δεν αρκεί για να σβήσει το πικρό χαμόγελο του αναγνώστη. Ένα υψηλής ποιότητας βιβλίο που ξεπερνά κατά πολύ τα συνηθισμένα βιβλία για την αποδοχή της διαφορετικότητας.

8.Πουλάκης Πέτρος: 0 Αυτός, Κάστωρ, Παιδ. Αυτισμός
Με αριστοτεχνικό τρόπο ο συγγραφέας σκιαγραφεί όλα τα γνωρίσματα του αυτισμού ιδωμένα μεσα από το καβούκι του "Αυτού", μιας χελώνας που παρατηρεί τον κόσμο με το δικό της ξεχωριστό τρόπο και εξοικειώνει τα παιδιά ομαλά με την διαταραχή του αυτιστικού φάσματος.

9.Ρόου Τζόν Α.: Θέλω μια αγκαλιά, Πατάκης, Παιδ. Σωματικές Διαφορές
Ένα υπέροχο βιβλίο με χιούμορ από τον Τζον Ά. Ρόου για την αξία της προσφοράς. Μια μικρή αγκαλιά, ένα γρήγορο φιλί, ένα ανεκτίμητο δώρο.

10.Γκρέκου Γλυκερία: 0 Φοίβος και ο άλλος Φοίβος, Ελληνικά Γράμματα, Παιδ. Κινητική Αν.
Το θέμα του βιβλίου αφορά στην καθημερινότητα δύο παιδιών. Ενός "συνηθισμένου", του Φοίβου, και ενός παιδιού με αναπηρία, του άλλου Φοίβου. Ο άλλος Φοίβος, με αναπηρία, γίνεται "άλλος" μέσα από τη δική του ιδιαιτερότητα, αλλά κυρίως μέσα από την εικόνα που έχουν οι άλλοι γι΄ αυτόν. Στις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης ανακαλύπτει πως όλοι οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες ανάγκες, νιώθουν τα ίδια συναισθήματα, έχουν τα ίδια δικαιώματα.

11.Σταματοπούλου Ιωάννα: Μόζα η γάτα,
Η Μόζα, η γάτα της ιστορίας, είναι υπαρκτή και αποτελεί την έμπνευση για τη δουλειά αυτή, μια που γεννήθηκε τυφλή. Σε κάθε βιβλίο της σειράς, η Μόζα μιλά με το δικό της μοναδικό τρόπο σχετικά με μια ομάδα ανθρώπων για την οποία τα παιδιά λαμβάνουν λίγες πληροφορίες από γονείς και δασκάλους. Οι ιστορίες της Μόζας αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για νηπιαγωγούς και δασκάλους, καθώς και για γονείς ευαισθητοποιημένους, που χρειάζονται κάποιο μέσο για να καλλιεργήσουν την ευαισθησία αυτή στα παιδιά.

Α. Το βουνό των νάνων, Κέδρος, Παιδ. Σύνδρομο Ντάουν
Στο "Βουνό των νάνων", ταξιδεύουμε μαζί με τη Μόζα στον κόσμο των ανθρώπων με σύνδρομο Down και εγκεφαλική παράλυση. Προσεγγίζουμε έτσι την ουσιαστική έννοια της φράσης "άτομα με ειδικές ανάγκες και ικανότητες", ενημερωνόμαστε για τις ιδιαιτερότητες των ατόμων αυτών, καταλαβαίνουμε γιατί νιώθουν αμήχανα κάποιοι άνθρωποι απέναντί τους και ευαισθητοποιούμαστε, τελικά, σε ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα με χαριτωμένο τρόπο.

12. Β. Η μάγισσα Αμπουλίνα, Παιδ. Κινητικά Προβλήματα
Στη Μάγισσα Αμπουλίνα, ταξιδεύουμε μαζί με τη Μόζα στον κόσμο των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα. Προσεγγίζουμε έτσι την ουσιαστική έννοια της φράσης "άτομα με ειδικές ανάγκες και ικανότητες", ενημερωνόμαστε για τις ιδιαιτερότητες των ατόμων αυτών, καταλαβαίνουμε γιατί νιώθουν αμήχανοι οι υπόλοιποι άνθρωποι απέναντί τους και
ευαισθητοποιούμαστε, τελικά, σε ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα με χαριτωμένο τρόπο.


13. Γ. Η λευκή Μόλι, Παιδ. Πρόβλημα Ακοής
Ένα παραμύθι με θέμα τα προβλήματα ακοής.Η περιπέτεια συνεχίζεται όταν η Μόλι, η λευκή γάτα της μάγισσας Αμπουλίνας, επισκέπτεται τη Μόζα. Η Μόλι έχει γεννηθεί κωφή κι έτσι είναι η πλέον κατάλληλη για να δείξει στη Μόζα τα μυστικά των ανθρώπων με προβλήματα ακοής. Στον κίτρινο τοίχο του σαλονιού προβάλλει μια φανταστική ταινία και ταξιδεύουν με αυτόν τον τρόπο στη γνώση της πραγματικής ζωής. Πάνω απ' όλα όμως, Μόλι μαθαίνει στη Μόζα, και μαζί της σε όλα τα παιδιά πώς νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι και μαζί τους κι εμείς. Μέσα απ' την πληροφόρηση η Μόζα καταλαβαίνει πως στην ουσία όλοι με τον τρόπο μας, είμαστε διαφορετικοί και γι' αυτό μοναδικοί.

14. Δ. Μια μαγική νύχτα, Παιδ. Πρόβλημα Όρασης
Στο "Μια μαγική νύχτα", ταξιδεύουμε μαζί με τη Μόζα στον κόσμο των ανθρώπων με προβλήματα όρασης. Προσεγγίζουμε έτσι την ουσιαστική έννοια της φράσης "άτομα με ειδικές ανάγκες και ικανότητες", ενημερωνόμαστε για τις ιδιαιτερότητες των ατόμων αυτών, καταλαβαίνουμε γιατί νιώθουν αμήχανοι οι υπόλοιποι άνθρωποι απέναντί τους και ευαισθητοποιούμαστε, τελικά, σε ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα με χαριτωμένο τρόπο.

15.Ηλιόπουλος Βαγγέλης: 0 Τριγωνοψαρούλης, Πατάκης, Παιδ. Σωματ. Διαφορά
Ο Τριγωνομικρούλης, ο αδερφός του Τριγωνοψαρούλη, πάντα βάζει τον αδερφό του σε μπελάδες. Τώρα θέλει να ξαναβρεί τη μαμά του, που όμως κατοικεί σε μια χώρα μακρινή και διαφορετική: στον κόσμο των παράξενων ψαριών. Ο Τριγωνοψαρούλης, λοιπόν, αναλαμβάνει «δράση» και ξεκινάει το μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι για να συναντήσει τη μαμά τους. Μπλέκει σε μια νέα περιπέτεια γεμάτη χρώματα και φαντασία.

16.Ζαννάκη - Λιάλιου Ιουλία: Για μια σούζα, Κέδρος, Εφ. Σωματική Αναπηρία
Την ήρεμη ζωή εφτά παιδικών φίλων αναστατώνει η απόφαση του συλλόγου καθηγητών να αναθέσει σε τρεις από αυτούς να δίνουν τα μαθήματα σε ένα συμμαθητή τους που έχει μείνει καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα ύστερα από ατύχημα με το μηχανάκι που οδηγούσε.
Ο συμμαθητής τους, πρώην μηχανόβιος, μέλος μιας συμμοριούλας που τρόμαζε και εξόργιζε τους περίοικους και τα παιδιά, βάζει σε δοκιμασία την υπομονή τους.
Δύσκολη η αποστολή των παιδιών. Η αντιπάθεια και από τις δυο πλευρές.
Όλα όμως αλλάζουν όταν ο δύστροπος "μαθητής" τους γίνεται μάρτυρας μιας πιθανής δολοφονίας στην πολυκατοικία όπου μένει και αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθειά τους.


17.Τζώρτζογλου Νίτσα: Αργυρώ, Κέδρος, Εφ. Σωματική Αναπηρία
Η Αργυρώ, ένα μικρό κορίτσι στην Ήπειρο, τραυματίζεται από νάρκη και μένει ανάπηρη. Τσ βγάζει όμως πέρα παλικαρίσια με το κουράγιο της, τη βοήθεια της μυαλωμένης μάνας της και της φωτισμένης δασκάλας της.

18.Χελφτ Κλοντ: Μια αδελφούλα με ειδικές ανάγκες, Άγκυρα, Παιδ. Σωματική Αναπηρία
Σήμερα το πρωί στο μαιευτήριο γεννήθηκε ένα μωρό, η μικρή Νέλλη. Η χαρά της Μαρίνας και του Παύλου, των γονιών της, είναι απερίγραπτη... Ένας γιατρός παίρνει τη Νέλλη και την πηγαίνει για εξέταση. Όταν γυρνάει, είναι σκεπτικός και αρχίζει να μιλάει αργά:
- Κάτι δεν πάει καλά... Έγινε ένα ατύχημα γενετικό. Η Νέλλη έχει ένα μειονέκτημα: την τρισωμία 21. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, τη χαρά διαδέχεται ένας φόβος ανυπολόγιστος.
Ένα βιβλίο που αναφέρεται στη δοκιμασία της οικογένειας, όταν αποκτά ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, καθώς και στον τρόπο της σωστής αντιμετώπισής της. Οι εξηγήσεις που δίνονται προσπαθούν να απο-ενοχοποιήσουν την οικογένεια και είναι γεμάτες σεβασμό προς το παιδί.

19.Μάστορη Βούλα: Δωριλένια, Πατάκης, Παιδ. Πρόβλημα Ομιλίας
Η μικρή Δωριλένια μιλούσε όλες τις λαλιές του κόσμου, αλλά αρνιόταν να μιλήσει την ανθρωπολαλιά. Βλέπεις, η γάτα της της είχε πει πως, αν το έκανε αυτό, τότε θα ξεχνούσε όλες τις άλλες λαλιές, ακόμη και το ότι κάποτε τις ήξερε!
Κάτι όμως στο τέλος έκανε τη Δωριλένια ν' αλλάξει γνώμη. Τι;

20.Γουίλις Τζιν: Η Αργυρώ γελάει, Πατάκης, Παιδ. Κινητική Αναπηρία
Η Αργυρώ γελάει είναι ένα βιβλίο εικονογραφημένο και με ελάχιστο κείμενο που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, όπου τα παιδιά παρατηρούν με περιέργεια το ένα το άλλο προσπαθώντας, ίσως, να κάνουν φίλους. Γυρίζοντας τις σελίδες βλέπουμε στην Αργυρώ ένα παιδί σαν όλα τα άλλα: η μικρή κλαίει, γελάει, κάνει κούνια, ζωγραφίζει, θυμώνει, φοβάται, θέλει παραμύθια, κολυμπάει. Μόνο στην τελευταία εικόνα του βιβλίου αντιλαμβανόμαστε ότι η Αργυρώ είναι ένα παιδί με ειδικές ανάγκες όταν τη βλέπουμε να κάθεται στο αναπηρικό της καρότσι. Με απλότητα, χωρίς συναισθηματισμό και ενοχοποιητικό διδακτισμό, ο μικρός αναγνώστης θα μπορούσε να σκεφτεί «Μα, η Αργυρώ μού μοιάζει! Τίποτα δεν μ' εμποδίζει να κάνω παρέα μαζί της».


21.Μάρρα Ειρήνη: Το μυστικό τραγούδι της Μάτας, Πατάκης, Παιδ. Σωματική Διαφορά
Η μαμά κούνησε το κεφάλι της απορημένη. - Πώς τα κατάφερες; Τι του έκανες; Δεν μπορεί, κάτι του έκανες εσύ, αλλά τι; Έλα, πες μου... Η Μάτα γέλασε. Το μυστικό ήταν δικό της και θα το ήξεραν μόνο αυτή και το φυτό της! Το ξέρει και το αγόρι με τα δαντελένια χέρια κι ας είναι από άλλη ιστορία. Είναι και δικό του μυστικό και όλων όσοι ζουν τραγουδώντας δυνατά ή σιωπηλά το τραγούδι της ψυχής τους...

22.Λενέν Τιερί: Με τα μάτια της καρδιάς, Σύγχρονοι Ορίζοντες, Παιδ. Τυφλότητα
«Η Αϊσά κι εγώ περπατούσαμε πιασμένοι χέρι χέρι στους δρόμους. Εγώ, ο τυφλός, της μάθαινα ν ακούει τα βήματα των ανθρώπων. Εκείνη, πάλι, μου μιλούσε για τα χρώματα: Το κίτρινο είναι σαν τον ήλιο που ζεσταίνει το δέρμα, το πράσινο σαν την μυρωδιά του νοτισμένου χόρτου το πρωί, το μπλε σαν τον ωκεανό, όταν στέκεσαι μπρος του...»


23.Μάστορη Βούλα: Το γιγαντοδαχτυλάκι του Λέανδρου, Μίνωας, Παιδ. Παροδική Αναπηρία
Ο Λέανδρος ήταν πολύ, μα πολύ φρόνιμος. Φρόνιμος σαν μεγάλος. Δεν έσκουζε, δεν γκρίνιαζε, δεν πείσμωνε... Ούτε έκανε αταξίες ή σκανταλιές. Ήταν "παράδειγμα φρονιμάδας"! Μέχρι που το μικρό δαχτυλάκι του έπαθε... γιγάντωση! Ο Λέανδρος δεν έδωσε σημασία στο δαχτυλάκι του γίγας, μέχρι που άρχισε να του κάνει και σκανταλιές! Θα έχανε, λοιπόν, το καλό του όνομα από ένα... άτακτο γιγαντοδαχτυλάκι; Χμ, μήπως θα ήταν καλύτερα να του το κόψουν λιγάκι;

24.Σέλινγκ Μπάρμπαρα: Δεν είμαι, τόσο αλλιώτικος από τους άλλους, Δωρικός, Παιδ. Κινητ. Αν.
Εικονογραφημένα βιβλία, που προσφέρουν στους γονείς των παιδιών μια εξαιρετική ευκαιρία να επικοινωνήσουν μαζί τους για λεπτά και κρίσιμα ζητήματα, τα οποία απαιτούν προσοχή και υπευθυνότητα.

25.Φτιάκα Ελένη: Το μικρό χωριό στο βουνό όπου τα παιδιά δεν χαμογελούσαν ποτέ, Ταξιδευτής, Παιδ. Το Γκέτο
Ύστερα απ' όλα αυτά τα γεγονότα και τις αναμνήσεις μου, που πέρασα σ' αυτά τα έξι χρόνια μακριά από τα ειδικά σχολεία, αν κάποιος μου έλεγε να πάω σε ειδικό σχολείο και να μείνω, η απάντησή μου θα ήταν απόλυτα αρνητική. Θα έλεγα σ' αυτούς που μου πρότειναν κάτι τέτοιο ότι δε θέλω άλλη ειδική μεταχείριση... Φτάνει πια η απομόνωση από την κοινωνία. (Σωτήρης Στυλιανού, "Μέχρι να φτάσω ως εδώ" (Σκέψεις και εμπειρίες ενός παιδιού με αναπηρία), Θεσσαλονίκη 1990)


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Επιστολή προς τα παιδιά

Επιστολή προς τα παιδιά, με την ευκαιρία της 3ης Δεκέμβρη :
Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας


Γεια σας, παιδιά,
Μια τέτοια μέρα, έχω να σας πω πόσο χαίρομαι που υπάρχετε. Έχω τους λόγους μου που το λέω. Ο κυριότερος είναι το ότι δεν οδηγείτε αυτοκίνητα και μηχανές. Έτσι δεν τα παρκάρετε στα πεζοδρόμια και στις θέσεις που είναι για τους αναπήρους.
Δεν κλείνετε τις ράμπες πρόσβασης των διαβάσεων.
Εσείς οδηγείτε τα ποδήλατά σας και προσέχετε τον εαυτό σας και τούς άλλους πεζούς. Βοηθάτε πρόθυμα, όποιον έχει πρόβλημα και ζητάει την βοήθειά σας. Αν ξεχαστείτε και ενοχλήσετε, ζητάτε συγνώμη και κάνετε χώρο για να περάσει κάποιος.
Το καλύτερο απ’ όλα, αυτό που ζεσταίνει την καρδιά, είναι, ότι θυμίζετε στους μεγάλους να σέβονται το αναπηρικό σήμα όπου το δουν.
Δεν με κοιτάτε με περιέργεια και οίκτο όταν με βλέπετε να περνώ, με το αναπηρικό αμαξίδιο, τις πατερίτσες μου ή το λευκό μου μπαστούνι.
Δεν με κοροϊδεύετε, όταν συνεννοούμαι στη νοηματική γλώσσα, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω.
Με αντιμετωπίζετε σαν να είμαι ένας από σας. Έτσι πρέπει . Δεν είμαι εξωγήινος.
Είμαι απλά ένας ανάπηρος άνθρωπος. Μόνο, που δεν μπορούν να το καταλάβουν οι μεγάλοι.
Γι’ αυτό απευθύνομαι σε σάς.

Σας στέλνω την αγάπη μου
Λίλα Πατρόκλου


Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στο ένθετο Ερευνητές της εφημερίδας Καθημερινή στο πλαίσιο του αφιερώματος για την αναπηρία, το Σάββατο 1η Δεκεμβρίου 2007

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

2 Δεκεμβρίου:Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Δουλείας

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της Δουλείας παραθέτω 3 συνδέσμους για καταγγελίες,ώστε να σταματήσουμε να βλέπουμε γύρω μας, πολλές φορές απαθείς, γεγονότα όπως αυτά , αυτά ή αυτά .
Συνήγορος του παιδιού,Το χαμόγελο του παιδιού ,Μαζί για το παιδί

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

“Διαπολιτισμική Εκπαίδευση - Μετανάστευση - Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας”

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ – ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ


13ο Διεθνές Συνέδριο
“Διαπολιτισμική Εκπαίδευση - Μετανάστευση - Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας”
Thraki Palace Hotel & Conference Center,
Αλεξανδρούπολη7-9 Μαίου 2010


Το Κέντρο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης διοργανώνει το 13ο Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Διαπολιτισμική Εκπαίδευση – Μετανάστευση - Διαχείριση Συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας», που αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων Συνεδρίων του Κέντρου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.

Στόχος του Συνεδρίου είναι η ουσιαστική προσέγγιση θεμάτων της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, της μετανάστευσης και της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερης ή ξένης, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην παρουσίαση ερευνητικών ανακοινώσεων (έρευνα δράσης – μελέτη περίπτωσης κ.λπ.).

Θεματικές Ενότητες

Παγκοσμιοποίηση και Μετανάστευση

Διαχείριση συγκρούσεων και Παιδαγωγική της Δημοκρατίας

Η ελληνική ως δεύτερη γλώσσα στην Ελλάδα

Η ελληνική ως δεύτερη ή ξένη γλώσσα στο εξωτερικό

Διδασκαλία Ξένων Γλωσσών στην Ελλάδα

Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και Έρευνα



Το Συνέδριο απευθύνεται σε
· Πανεπιστημιακούς
· Διδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες
· Ειδικούς επιστήμονες
· Μεταπτυχιακούς
· Μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς φοιτητές
· Στελέχη εκπαίδευσης Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπαίδευσης από την Ελλάδα και το εξωτερικό
· Εκπαιδευτικούς Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπαίδευσης από την Ελλάδα και το εξωτερικό
· Ερευνητές
· Στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης
· Συνδικαλιστικούς φορείς της εκπαίδευσης
· Μέλη οργανώσεων αλλοδαπών
· Πολιτικά κόμματα
και σε κάθε ενδιαφερόμενο.


Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής
Παντελής Γεωργογιάννης – Καθηγητής

Πληροφορίες:
Ταχυδρομική διεύθυνση: Πανεπιστήμιο Πατρών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πάτρα 26500.
Ηλεκτρονική Σελίδα:www.kedek.gr
Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο: georgog@upatras.gr
Τηλέφωνα Επικοινωνίας: +30-2610 969715, 969716, 996252 Fax: +30-2610 996252

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Μέθοδος για την πρόληψη της βίας από μαθητές του σχολείου.


«Peer Mediators»: Μέθοδος για την πρόληψη της
βίας από μαθητές του σχολείου.
Αγγελική Γιαννάτου – Ειδικευμένη Εκπαιδευτικός-2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου
a.giannatou@gmail.com

Η ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΩΝ

Τι είναι η μεσολάβηση:
Είναι πρόγραμμα και διαδικασία, όπου μαθητές της ίδιας ηλικίας διευκολύνουν την επίλυση συγκρούσεων μεταξύ δύο ατόμων ή ομάδων. Η διαδικασία αυτή έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στην αλλαγή του τρόπου που οι μαθητές κατανοούν και επιλύουν τις συγκρούσεις στη ζωή τους.
Μία μεσολάβηση δεν είναι δικαστήριο, αλλά μία εξεύρεση λύσης με τη βοήθεια ενός ουδέτερου προσώπου, το οποίο διευθύνει μία συζήτηση στην οποία τα δύο μέρη λαμβάνουν οικειοθελώς μέρος , και διεξάγεται βάσει κανόνων οι οποίοι είναι οι εξής: ο καθένας μπορεί να δικαιολογηθεί, σεβόμαστε τους διαφορετικούς, παραδεχόμαστε αυτά που έχουν ειπωθεί, αυτά που έχουν ακουστεί μένουν μέσα στην ομάδα, μιλάει ο καθένας για τον εαυτό του, σεβόμαστε ο ένας τον άλλο.
Το πλεονέκτημα της μεσολάβησης είναι ότι δεν υπάρχουν ηττημένοι και με την αποχή από την τιμωρία αποφεύγονται νέες συγκρούσεις. Οι μαθητές μαθαίνουν να αναζητούν περισσότερο τις ευθύνες στον εαυτό τους. Έτσι μπορούν να αυξάνουν την υπευθυνότητά τους.
Οι εμπλεκόμενοι σε μια φιλονικία μπορούν να απευθύνονται από μόνοι τους στους μεσολαβητές ή να σταλούν από τους καθηγητές ή τους συμμαθητές τους ή να κληθούν από τους ίδιους τους μεσολαβητές. Η ίδια η μεσολάβηση λαμβάνει χώρα στο δωμάτιο των μεσολαβητών. Οι συνομήλικοι μεσολαβητές δεν «αποφασίζουν» αλλά εργάζονται προς μια αποδεκτή και από τις δύο μεριές λύση ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα.
Τα είδη των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται:
Φήμες και κουτσομπολιά, προβλήματα στις σχέσεις / παρενόχληση, φυλετικός ή κοινωνικός ρατσισμός, καβγάδες και τσακωμοί, βανδαλισμός, εκφοβισμός μέσα ή έξω από την τάξη. Πιο σοβαρά προβλήματα δεν προσφέρονται για τη διαδικασία της μεσολάβησης αλλά χρειάζεται εξωτερική παραπομπή . Αυτά είναι σεξουαλική κακοποίηση, απόπειρα αυτοκτονίας, χρήση ναρκωτικών, κατοχή όπλων και πιθανά δικαστικά θέματα.
Προϋποθέσεις για ένα πρόγραμμα μεσολάβησης:
Να υπάρχουν καταρχάς εθελοντές μαθητές και η μέθοδος αυτή επίλυσης διαφορών να είναι αποδεκτή από όλους τους καθηγητές, το προσωπικό του σχολείου, τους γονείς και τους μαθητές. Να διατίθεται επίσης ο κατάλληλος χώρος και κάποια χρήματα.
Οι μαθητές σχηματίζουν μια ομάδα, που διευκολύνεται από έναν ή δύο υπεύθυνους ενήλικες που τους συντονίζουν. Η ομάδα στοχεύει να διαφημίσει το πρόγραμμα μέσα στο σχολείο, να οργανώσει συναντήσεις προετοιμασίας και πρακτική για τις δεξιότητες της μεσολάβησης. Η ομάδα εξασφαλίζει επίσης τη δέσμευση και υποστήριξη από τη διοίκηση του σχολείου και
τους εκπαιδευτικούς για την εφαρμογή του προγράμματος.
Ο συντονιστής του προγράμματος:
Είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στις βασικές ομάδες του σχολείου: την ηγετική ομάδα, το δεκαπενταμελές , τη διοίκηση , το σύλλογο γονέων κλπ. και αναλαμβάνει την επιλογή και εκπαίδευση των μεσολαβητών.
Η επιλογή των μεσολαβητών:
Οι μεσολαβητές πρέπει να εκφράζουν τη διαφοροποίηση του σχολείου σε εθνικότητες, κοινωνικές ομάδες, συμπεριφορά, φύλα και ακαδημαϊκή επίδοση. Η διαδικασία επιλογής πρέπει να διαφημιστεί και να συμπεριλαμβάνει συστάσεις / παραπομπές από άλλους και αυτο-παραπομπές.
Προσόντα των μεσολαβητών :
Αμεροληψία, υπομονή, εχεμύθεια να αναγνωρίζουν και να σέβονται τα συναισθήματα των άλλων, να είναι θετικοί, να ενθαρρύνουν, να προσέχουν τη γλώσσα του σώματος, να δείχνουν κατανόηση, να ακούν προσεκτικά και να μπορούν να επαναλάβουν αυτά που άκουσαν.
Αρχικά πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύστημα «πρακτικών εμπειριών»
Οι σύμβουλοι μεσολαβητές πρέπει να εκπαιδευτούν και να παρακολουθούνται, αφού συχνά δεν έχουν την ωριμότητα και την εμπειρία στη διαχείριση συγκρούσεων και στις δεξιότητες .Πιθανές στρατηγικές συμπεριλαμβάνουν ασκήσεις ρόλων, μεθόδους επίλυσης προβλημάτων, παιδαγωγικά παιχνίδια κλπ.
Τι μαθαίνουν οι μεσολαβητές πρωτίστως με την εκπαίδευσή τους:
Να ακούν με προσοχή, να επαναλαμβάνουν αυτά που ειπώθηκαν από τους άλλους, να αναγνωρίζουν τι πραγματικά έγινε στη φιλονικία και να γνωρίζουν τι δυνατότητες λύσης υπάρχουν, να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα τα οποία δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις και την ακριβή λήξη μιας διευθέτησης.
Οι συνεδρίες μεσολάβησης:
Στοχεύουν: στο να απομακρυνθούμε από τις τακτικές αμοιβαίων κατηγοριών προς μια κοινά αποδεκτή λύση.
Οι μεσολαβητές: Δοκιμάζουν να φέρουν τις δύο πλευρές σ΄ ένα τραπέζι και να αποσοβήσουν την κλιμάκωση. Το σχολείο θέτει στη διάθεση των μεσολαβητών ένα χώρο γι΄ αυτό το σκοπό. Συναντιούνται με τους αντιπάλους και εξηγούν την όλη διαδικασία και τους κανόνες.
Οι αντίπαλοι: συστήνονται και ο καθένας με τη σειρά του λέει την ιστορία του στους μεσολαβητές και τα συναισθήματα του και αναγνωρίζει τη δική του ευθύνη για ό,τι συνέβη.
Οι μεσολαβητές: συνοψίζουν και καταγράφουν τα γεγονότα και τα συναισθήματα και των δυο αντιπάλων και αναγνωρίζουν τη δυσκολία στο χειρισμό συναισθημάτων. Ζητάνε και από τους δύο αντιπάλους αν έχουν σκεφτεί καθόλου λύσεις ή τους ζητάνε να «κατεβάσουν ιδέες» . («Καταιγισμός ιδεών»).Όλες οι λύσεις καταγράφονται χωρίς σχόλια και καταλήγουν
σε αυτές στις οποίες συμφωνούν και οι δύο αντίπαλοι. Οι λύσεις πρέπει να είναι δίκαιες, να μην περιέχουν βία, να είναι πραγματοποιήσιμες, να είναι σαφείς, να έχουν σχέση με τη φιλονικία.
Οι αντίπαλοι : μετά τη συμφωνία, διαβάζουν το έντυπο, δίνουν τη συγκατάθεσή τους και υπογράφουν όλοι. Το έντυπο οι μεσολαβητές το εμπιστεύονται για φύλαξη σε κάποιον, στον οποίο μόνο δίνουν το κλειδί.
Οι μεσολαβητές: ευχαριστούν και τους δύο για τη συνεισφορά τους και που άφησαν τους μεσολαβητές να τους βοηθήσουν. Προκειμένου να διευθετούν μια διαφορά , πρέπει οι μεσολαβητές να προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο. Όταν όμως δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα , τότε πρέπει να εγκαταλείπουν το περιστατικό έτσι ώστε για παράδειγμα ο διδάσκων να παίρνει πειθαρχικά μέτρα.
Μετά από ένα ορισμένο χρόνο οι μεσολαβητές ελέγχουν αν τα δύο μέρη της φιλονικίας τηρούν αυτά που έχουν συμφωνηθεί κατά το συμβιβασμό.

Η λειτουργία ομάδας «Ομότιμων Μεσολαβητών» στην Ελλάδα και ειδικότερα στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου

Ενώ στην Ευρώπη μέθοδος επίλυσης συγκρούσεων και πρόληψης της βίας με τη βοήθεια των «Ομότιμων Μεσολαβητών» είναι ευρέως διαδεδομένη, στην Ελλάδα εφαρμόζεται από όσο γνωρίζω στη Γερμανική Σχολή, στην Ιωνίδειο Σχολή από την κ. Β. Αρτινοπούλου (πιλοτικά) και από το 2006 μέχρι σήμερα στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου, όπου υπηρετώ από το 1983. Όσον αφορά στο σχολείο μου, αρχικά το Πρόγραμμα των «Ομότιμων Μεσολαβητών» εντάχθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Comenius, «Πρωτοβουλίες για ένα σχολείο χωρίς βία».
Όταν έληξε η συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα, η λειτουργία της ομάδας των ομότιμων μεσολαβητών εντάχθηκε στην Αγωγή Υγείας.
Αυτό που μας έκανε να ξεκινήσουμε το συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν ότι το σχολείο βρίσκεται σε μία εξαιρετικά υποβαθμισμένη περιοχή, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά. Αυτό έχει ως συνέπεια να φοιτούν στο σχολείο πολλά παιδιά που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, οι οποίες είναι επιρρεπείς στη χρήση βίας, ως μέσου επίλυσης συγκρούσεων.
Τα πλεονεκτήματα του προγράμματος είναι ότι μειώθηκαν οι τιμωρίες και είχαμε ελάφρυνση των διδασκόντων, λιγότερη βία, αύξηση της υπευθυνότητας των παιδιών, βελτίωση της επικοινωνίας και της ικανότητας επίλυσης προβλημάτων. Οι μεσολαβητές μόνο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 2008-2009 έφεραν με επιτυχία σε πέρας 16 υποθέσεις συμμαθητών τους, που αφορούσαν: συγκρούσεις, φιλονικίες, φήμες, περιθωριοποίηση.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα παιδιά και ως μεσολαβητές και ως «θύτες-θύματα» αντιμετώπιζαν τις διαμεσολαβήσεις με μεγάλη σοβαρότητα και τηρούσαν τις συμφωνίες τους σε όλες τις περιπτώσεις. Ως εκ τούτου όχι μόνο δεν επανέλαβαν τις παραβατικές συμπεριφορές (αντίθετα με ό,τι συμβαίνει όταν τιμωρούνται) αλλά και πολλοί πρώην «εχθροί» έγιναν πολύ καλοί φίλοι.
Οι μεσολαβητές με τη σοβαρότητα, τη σεμνότητα και την εχεμύθειά τους κέρδισαν την εμπιστοσύνη των συμμαθητών τους και μετά από 3 χρόνια εφαρμογής του το πρόγραμμα καταξιώνεται όλο και περισσότερο στις συνειδήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών.

Συνάντηση και συνέντευξη με μαθητές - ομότιμους μεσολαβητές στον Ασπρόπυργο

Στις 19.3.09 ο Συνήγορος του Παιδιού συναντήθηκε στο 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου με 20μελή ομάδα μαθητών που λειτουργούν ως «ομότιμοι μεσολαβητές» για την αντιμετώπιση εριστατικών βίας μεταξύ συνομηλίκων.
Τα μέλη της ομάδας ανέφεραν ότι κατά τη φετινή χρονιά έχουν μεσολαβήσει με μεγάλη επιτυχία σε 15 περιστατικά, και περιέγραψαν με ενθουσιασμό το πώς λειτουργούν και πως επιδιώκουν την επίλυση των συγκρούσεων, μέσα από διάλογο, αντί της επιβολής κυρώσεων από τη Διεύθυνση.
Μετά την συνάντηση αυτή τα μέλη της ομάδας δέχθηκαν να απαντήσουν γραπτά σε ορισμένες ερωτήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού. Παρακάτω παρουσιάζεται σύνθεση των απαντήσεών τους.
1. Τι νομίζεις ότι είναι το πιο σπουδαίο που προσφέρει στο σχολείο σου η ομάδα ομότιμων μεσολαβητών;
- Στο σχολείο μας όπως και στα περισσότερα σχολεία παρατηρούνται φαινόμενα βίας, γι’ αυτό η ομάδα μας δημιουργήθηκε για να καταπολεμήσει τέτοιου είδους προβλήματα.
- Η ομάδα μας προσφέρει στους μαθητές του σχολείου τη βοήθεια της για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τις διαφωνίες μεταξύ τους, χωρίς τους καθηγητές.
- Μας δίνει τη δυνατότητα να συνυπάρχουμε αρμονικά και να βοηθάμε τα παιδιά να τα ξαναβρούν.
- Βοηθάει στο να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Να καταλάβουν τα παιδιά ότι η βία δεν είναι ο μόνος τρόπος επίλυσης των διαφορών τους.
- Εμείς προσπαθούμε να λύνουμε καταστάσεις και να συμφιλιώνουμε. Επίσης προσπαθούμε να έχουν τα παιδιά εμπιστοσύνη το ένα στο άλλο.
- Προσφέρουμε στους συμμαθητές μας αγάπη και εκτίμηση. Τους δίνουμε την εντύπωση πως καμιά παρεξήγηση δεν λύνεται πραγματικά με τη βία.
- Προσφέρουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά τα οποία ασκούν βία μεταξύ τους γιατί εμείς τους μιλάμε γλυκά και με κατανόηση, χωρίς φωνές και απειλές.
- Μερικά παιδιά από τα «θύματα» ή από αυτούς που προκάλεσαν την φασαρία γίνονται πιο φιλικοί μεταξύ τους αλλά και με τα άλλα παιδιά και έτσι λιγοστεύουν οι φασαρίες και οι τσακωμοί.

2. Τι σου προσφέρει εσένα η ομάδα και τι έχει αλλάξει μέσα σου από την ώρα που έγινες μέλος της;
- Η ομάδα έχει αλλάξει πάρα πολλά μέσα μου. Με κάνει να μην τσακώνομαι με τα παιδιά και να μιλάω για να λύνω τις παρεξηγήσεις. Επίσης με έχει κάνει να γνωρίσω φιλικά τα άλλα παιδιά, που δεν περίμενα να είναι τόσο συναισθηματικά. Να τους εμπιστεύομαι και να μην τους αγνοώ, για να καταλάβουν και αυτοί την αξία τους.
- Το πιο σημαντικό σε μας είναι ότι δουλεύουμε ομαδικά και ακούμε όλες τις γνώμες.
- Η ομάδα μας είναι δυναμική σε θέματα τα οποία χρειάζονται μια σοβαρή λύση.
- Από την στιγμή που μπήκαμε στην ομάδα έχουμε αρχίσει να εμπιστευόμαστε και να σεβόμαστε τους συμμαθητές μας.
- Προσωπικά μου προσφέρει ασφάλεια και χαρά γιατί μπορούμε να λύνουμε προβλήματα
- Από τότε που έγινα μέλος σε αυτήν την ομάδα μπορώ να εκφράσω πιο έντονα τα συναισθήματά μου και νοιώθω πως μπορώ να εμπιστευτώ και άλλα άτομα.
- Εμένα με έχει βοηθήσει να νοιώθω σαν ένα φυσιολογικό παιδί που έχει συναισθήματα, φιλικά και ομαδικά και όχι ένας μάγκας ο οποίος θέλει να αφήσει σημάδι στο σχολείο του ότι είναι ο πιο δυνατός και τον φοβούνται όλοι.

3. Τι θα συμβούλευες ένα διευθυντή σχολείου να κάνει αν ήθελε να ξεκινήσει τώρα μια ομάδα ομότιμων μεσολαβητών (μερικές απλές συμβουλές για τα πρώτα βήματα).
- Στην αρχή ο διευθυντής πρέπει να εξηγήσει στους μαθητές τι είναι η ομάδα ομότιμων μεσολαβητών και τι μπορεί να κάνει.
- Να φτιάξει κάποιες προσκλήσεις, που να μοιράσει στα παιδιά, στις οποίες θα αναφέρονται μερικά επιχειρήματα γιατί χρειάζεται να πάρουν μέρος στην ομάδα.
- Να μοιράσει στα παιδιά δηλώσεις συμμετοχής.
- Να μιλήσει με τα παιδιά που ενδιαφέρονται και να βρει παιδιά που θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν με το θέμα και όχι μόνο να χάνουν την ώρα του μαθήματος
- Να ορίσει υπεύθυνους για την ομάδα, καθηγητές οι οποίοι μπορούν να καταλαβαίνουν και να επικοινωνούν με τα παιδιά
- Η ομάδα των μεσολαβητών, να ξεκινήσει με παιχνίδια εμπιστοσύνης, που έχουμε κάνει και εμεί οι ίδιοι, για να γίνουμε πιο εμπιστευτικοί.
- Να υπάρχει κατανόηση και ισοτιμία ανάμεσα στον διευθυντή και τα παιδιά και όχι «α, εγώ είμαι διευθυντής και κάνω ότι θέλω» και άλλα τέτοια.
- H ομάδα των μεσολαβητών να συναντιέται τακτικά.
- Να υπάρχει ομαδική δουλειά και όχι να μιλάει συνέχει μόνο ένας.

Περισσότερες λεπτομέρειες για την λειτουργία της Ομάδας Ομότιμων Μεσολαβητών του 2ου Γυμνασίου Ασπροπύργου μπορείτε να μάθετε επικοινωνώντας με την καθηγήτρια που συντονίζει την ομάδα κυρία Α. Γιαννάτου στο a.giannatou@gmail.com.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

20 χρόνια Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 18.11.2009
20 χρόνια Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Την 20η Νοεμβρίου 2009 συμπληρώνονται 20 χρόνια από την υιοθέτηση της Διεθνούς
Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού
Ηνωμένων Εθνών.
Ο Συνήγορος του Πολίτη, με την ιδιότητά του ως Συνήγορος του Παιδιού, τονίζει την
ανάγκη η Σύμβαση, νόμος αυξημένης τυπικής ισχύος στη χώρα μας (ν.2101/92), να γίνει
ευρύτερα γνωστή και η παρακολούθηση της εφαρμογής της περισσότερο συστηματική. Είναι
απαραίτητο τα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα τα δικαιώματα και τις ευθύνες τους μέσα από το σχολείο, οι ενήλικες να ευαισθητοποιηθούν και οι επαγγελματίες να επιμορφωθούν σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών. Να ακούν προσεκτικά τις απόψεις των παιδιών και να γνωρίζουν πώς να ενεργήσουν όταν διαπιστώνουν ότι δικαιώματά τους παραβιάζονται.
Στα 6 χρόνια λειτουργίας του, ο Συνήγορος του Παιδιού έχει διαπιστώσει σοβαρές
ελλείψεις στο σύστημα παιδικής προστασίας, αλλά και υστερήσεις στον γενικότερο σχεδιασμό και την εφαρμογή ενιαίας πολιτικής για την προάσπιση και προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού στη χώρα μας.
Τα νομοθετικά μέτρα που έχουν ληφθεί πρόσφατα για την προστασία των παιδιών από τη
βία είναι στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο δεν έχουν συνοδευτεί από την αντίστοιχη οργάνωση και ενίσχυση των υπηρεσιών που καλούνται να τα υλοποιήσουν. Στην Ελλάδα σήμερα ένας μεγάλος αριθμός παιδιών εξακολουθούν να γίνονται θύματα βίας ή να βιώνουν συγκρούσεις και κρίσεις στο χώρο της οικογένειάς τους, χωρίς να μπορούν να λάβουν την προστασία και υποστήριξη που δικαιούνται. Πολλά παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, παιδιά μεταναστών και παιδιά Ρομά δυσκολεύονται να ενταχθούν ισότιμα στην εκπαίδευση, γιατί δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί στο σχολείο αλλά και στην κοινότητα όπου ζουν. Παιδιά και έφηβοι που χρειάζεται να απομακρυνθούν από τις οικογένειές τους τοποθετούνται συχνά σε ιδρύματα με ελλιπή στελέχωση ή χωρίς ειδίκευση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που τυχόν αντιμετωπίζουν (πχ αναπηρίες, ψυχικές διαταραχές, χρόνιες παθήσεις, εξαρτήσεις κλπ). Παιδιά που βιώνουν τη φτώχεια, την ανέχεια και την έλλειψη στοιχειωδών αγαθών, είναι πολλές φορές αποκομμένα από τις ευκαιρίες.
Έφηβοι με παραβατική συμπεριφορά δεν λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται για τη
διευκόλυνση της κοινωνικής τους ένταξης και συμμετοχής.
Ο Συνήγορος του Παιδιού έχει επισημάνει επανειλημμένα την ανάγκη να αναπτυχθεί στη
χώρα μας ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, βασισμένο σε διαρκή
διϋπουργική συνεργασία και με προβλέψεις για συντονισμένες και αποκεντρωμένες δράσεις, με συμμετοχή των αρμόδιων δημοσίων φορέων, οργανισμών ΟΤΑ και μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Με αφορμή την επέτειο των 20 χρόνων από την υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για τα
Δικαιώματα του Παιδιού, ο Συνήγορος του Παιδιού διοργανώνει τις παρακάτω εκδηλώσεις:
• Το Σάββατο 21 Νοεμβρίου στο πλαίσιο της 4ης συνάντησης της Ομάδας Εφήβων
Συμβούλων του, η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κα Άννα
Διαμαντοπούλου θα συζητήσει με τους εφήβους με θέμα: «Σχολικοί Κανονισμοί και
Δημοκρατική Διοίκηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση»
, με βάση τις προτάσεις τους, που
απέστειλε ο Συνήγορος στο Υπουργείο. Στις 13:30 θα ακολουθήσει ενημέρωση εκπροσώπων
των ΜΜΕ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συνηγόρου του Πολίτη.
• Σε συνεργασία με την Ένωση Γραφιστών Ελλάδας, ο Συνήγορος του Παιδιού κάλεσε
σχεδιαστές να δημιουργήσουν αφίσες με θέμα «Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού», στο πλαίσιο της δράσης «Δημιουργικά κύματα». Οι επιλεγμένες αφίσες θα εκτεθούν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συνηγόρου του Πολίτη και στην Ένωση Γραφιστών.
Επίσης, με την υποστήριξη του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, θα
αναρτηθούν σε σταθμούς και οχήματα μέσων μεταφοράς της Αθήνας. Ορισμένες από αυτές,
στην επιλογή των οποίων συμμετείχαν και παιδιά, θα σταλούν σε σχολεία όλης της χώρας. Οι αφίσες είναι αναρτημένες στον ιστοχώρο του Συνηγόρου του Παιδιού (www.0-18.gr).
• Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου τα μέλη της Ομάδας Εφήβων Συμβούλων, στο πλαίσιο
προετοιμασίας τους για τη διατύπωση προτάσεων με στόχο την αντιμετώπιση της βίας
μεταξύ συνομηλίκων (θέμα το οποίο θα απασχολήσει την Ομάδα στο ερχόμενο τρίμηνο) θα
παρακολουθήσουν την παράσταση εφηβικού θεάτρου «Chatroom» στο θέατρο ΧΩΡΑ, η οποία θα παιχτεί ειδικά για την περίσταση αυτή.
Ο Συνήγορος του Πολίτη ευχαριστεί θερμά:
- την εταιρεία Aegean για τη δωρεάν μετακίνηση των μελών της Ομάδας Εφήβων Συμβούλων και των συνοδών τους,
- την Ένωση Ξενοδόχων Αθήνας για τη δωρεάν φιλοξενία τους σε ξενοδοχεία της πόλης,
- τον καλλιτεχνικό οργανισμό Coyot για την προσφορά της παράστασης “Chatroom”,
- τα Xωριά SOS για τη διάθεση λεωφορείων για τη μεταφορά των εφήβων στη θεατρική παράσταση
- τις Γραφικές Τέχνες «Κοντορούσης» για τη δωρεάν εκτύπωση των αφισών.
Περισσότερες πληροφορίες: Γραφείο Συνηγόρου του Παιδιού: 210 7289703
Γραφείο Επικοινωνίας Συνηγόρου του Πολίτη: 210 7289610,
κιν. 6979362413, 6979448887

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Μουσικοθεραπεία και Αυτισμός

Υποστηρικτική παρέμβαση στην προσχολική και σχολική ηλικία

Lucia Kessler-Κακουλίδη

Λέξεις- κλειδιά: Αυτισμός, Θεραπευτική Ρυθμική, Ρυθμός, Μουσική, Κίνηση

1. Εισαγωγή
Στην αντιμετώπιση του Αυτισμού και των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών (ΔΑΔ) η μουσικοθεραπεία ως υποστηρικτική παρέμβαση είναι πλέον και στην Ελλάδα ευρέως αποδεκτή. Πρωτοπόρες στην θεραπευτική χρήση της μουσικής αποτέλεσαν οι Η.Π.Α. με την θέσπιση μουσικοθεραπευτικών σπουδών το 1919 στο πανεπιστήμιο της Columbia. Στην συνέχεια ακολούθησαν χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, με σημαντικότερη την Αργεντινή. Εκεί πρωτεργάτης στην εργασία με αυτιστικά παιδιά ήταν ο Ronaldo O. Benenzon (1939).


Η εφαρμογή της μουσικοθεραπείας σε παιδιά με αυτισμό ξεκίνησε στην Αγγλία, τη δεκαετία 1950-60, από τους μουσικοθεραπευτές Juliette Alvin (1897–1982), Paul Nordoff (1910-1977) και Clive Robbins (1927) (Τσίρης 2005:41-42) έχοντας ως βάση την ουμανιστική ψυχολογία.

Στη Γερμανία ως πρόδρομοι της μουσικοθεραπείας σχετικά με τον αυτισμό θεωρούνται οι Gertrud Orff και Karin Schumacher. (Plahl, Koch-Temming 2005,2008) Η πρώτη θεμελίωσε τη θεωρία της πάνω στο μουσικοεκπαιδευτικό σύστημα Orff και σε μια πολύ-αισθητηριακή προσέγγιση, ενώ η δεύτερη χρησιμοποίησε ως θεωρητικό υπόβαθρο την ψυχοθεραπεία. βασιζόμενη στον ψυχαναλυτή και αναπτυξιολόγο D. N. Stern. (Schumacher: 2004: 15-22, Weber 1999:41-45)

Στην Ελλάδα, όπως και στη Γερμανία εφαρμόζεται η Θεραπευτική Ρυθμική (ΘΡ) ως υποστήριξη του παιδιού και ατόμου με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και πραγματοποιείται είτε σε εξατομικευμένο πρόγραμμα με βραχυπρόθεσμο στόχο την ενσωμάτωση του παιδιού σε ομάδα, είτε σε ομάδες του νηπιαγωγείου που ισχύει η συνεκπαίδευση τυπικώς αναπτυσσόμενων παιδιών με παιδιά με αυτισμό. Έχοντας ως θεμέλια την μουσική και την κίνηση και με μια τοποθέτηση, που προσεγγίζει όλα τα αισθητηριακά όργανα, η ΘΡ δίνει πολλαπλές δυνατότητες αντιμετώπισης των προβλημάτων του παιδιού με αυτισμό και της υποστήριξής του.

Οι διάφορες μουσικοθεραπευτικές προσεγγίσεις που εφαρμόζονται στα παιδιά/άτομα με αυτισμό, συμπεριλαμβανόμενης και της ΘΡ, αν και μπορεί να διαφέρουν ενδεχομένως μεταξύ τους ως προς την υλοποίηση, συμπίπτουν ωστόσο όσον αφορά τον στόχο τους που είναι η επίλυση των δυσκολιών που εμφανίζουν τα παιδιά/άτομα αυτά. Η ΘΡ στοχεύει στην ανάπτυξη κοινωνικών, επικοινωνιακών και λεκτικών δεξιοτήτων, στην ψυχοκινητική ανάπτυξη και στην αλλαγή συμπεριφορών του παιδιού/ατόμου οι οποία δυσκολεύουν την ένταξή του στην κοινωνική ζωή (όπως επιθετικότητα ή στερεοτυπικές συμπεριφορές: κινητικές, λεκτικές, συμπεριφοριστικές / αυτοτραυματισμοί - απλά και σύνθετα τικ ).
[…]

3. Εφαρμογές της Θεραπευτικής Ρυθμικής σε παιδιά/άτομα με αυτισμό.
Η Θεραπευτική Ρυθμική στην εφαρμογή της σε παιδιά και άτομα με αυτισμό στοχεύει πρωταρχικά στην ενεργοποίηση κοινωνικό-επικοινωνιακών διαδικασιών. Ως γνωστό τα παιδιά/άτομα με αυτισμό μειονεκτούν σημαντικά στον τομέα της κοινωνικής διαντίδρασης και της επικοινωνίας, γεγονός που δυσκολεύει την ένταξή τους στο κοινωνικό και σχολικό πλαίσιο. Όπως αναφέρει ο Σούλης, (2008: 234) «Ειδικότερα, από τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων […] προέκυψε ότι το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας αναφορικά με τη συνεκπαίδευση παρουσιάζουν οι μαθητές με αυτισμό.» Συνεπώς ένας από τους πρώτους στόχους μας στην ΘΡ είναι να διερευνούμε στο παιδί τον βαθμό δυσκολιών που παρουσιάζει και σε ποιους τομείς εμφανίζει τα πιο έντονα προβλήματα Στην περίπτωση του παιδιού με αυτισμό, οι φωνητικές του εκφράσεις καθώς και η κινητικές στερεοτυπίες (στροβιλισμός, κυματισμός των χεριών κ.λ.π.: αναλυτικά βλέπε Τσίρης, 2005: 12, Attwood, 2009: 328) είναι καμιά φορά η μοναδική δυνατότητα του ίδιου να δίνει μορφή στις εσωτερικές τους θεάσεις, να απεικονίζει τα συναισθήματά του, καθώς και να επικοινωνεί με τους άλλους. Με αφετηρία αυτές τις εκφράσεις παρέχεται η δυνατότητα να εισβάλλουμε στον κόσμο του παιδιού και να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Όπως επισημάνει ο Dreher, (Σούλης 2003:166) «Οι πράξεις της αισθητήριας αντίληψης και οι κινήσεις είναι δημιουργικές συναντήσεις με τον κόσμο, είναι κάτι πρωτογενές και ταυτόχρονα συνιστούν ένα αποτέλεσμα.» Με προϋπόθεση το γεγονός ότι η ΘΡ χρησιμοποιεί τη μουσική και τη κίνηση για θεραπευτικούς σκοπούς, οφείλουμε να εξετάσουμε, γιατί η μουσική και η κίνηση παίζει τόσο σημαντικό ρόλο για τα παιδιά αυτά, και γιατί τους δίνει τόση ευχαρίστηση.

Ο λόγος σχετίζεται με το γεγονός ότι η μουσική:
- γίνεται κατανοητή χωρίς την ομιλία ή την εικονογράφηση
- προκαλεί αντίδραση και επικοινωνία
- προσφέρει και προκαλεί συναισθήματα
- προσφέρει συναισθηματική ασφάλεια και σιγουριά εξαιτίας των κανόνων που τη διέπουν (αρχή, τέλος, επανάληψη στο ρυθμό και στην μελωδία)

Σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζει η κίνηση στα παιδιά με αυτισμό μπορούν να παρατηρηθούν τα εξής:
- Η κίνηση είναι ο μεσολαβητής, η γέφυρα μεταξύ του παιδιού και του έξω κόσμου.
- Η κίνηση, όπως και η στερεοτυπική κίνηση, βοηθά στην συναισθηματική αποφόρτιση και στην απόκτηση ενός αισθήματος ασφάλειας.
- Μέσω της κίνησης δίνεται η δυνατότητα στο παιδί για αισθητηριακή πρόσληψη των ερεθισμάτων του περιβάλλοντος.
- Η κίνηση είναι τρόπος επικοινωνίας.

Με βάση τα προαναφερθέντα συμπεραίνεται ότι το παιδί με αυτισμό, μπορεί να χρησιμοποιεί τη μουσική και την κίνηση σαν μη-λεκτικά μέσα επικοινωνίας. Με την άμεση αλληλεπίδρασή τους προωθούν μια συνάντηση του παιδιού με τον έξω κόσμο καθώς και την ευκαιρία για την ανάπτυξη της επικοινωνίας.
Στη ΘΡ χρησιμοποιούμε εκτός από τη μουσική, την κίνηση και τον λόγο (σε μορφή τραγουδιού ή αυτοσχεδιάζοντας με συλλαβές, λέξεις ή σύντομες φράσεις) μουσικά όργανα (βασικό το πιάνο, κιθάρα, φλογέρα, κρουστά και όργανα Orff) καθώς και υλικό (στεφάνια, μπάλες, ξύλινα ραβδιά, σακουλάκια με ρύζι) που υποστηρίζει την αισθησιοκινητική ανάπτυξη του παιδιού.
[…]

Συμπεράσματα
Η μουσικοθεραπευτική προσέγγιση με την μέθοδο της Θεραπευτικής Ρυθμικής σαν υποστηρικτική παρέμβαση εφαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες και δυνατότητες του παιδιού με αυτισμό, είτε σε ατομικό επίπεδο, - πάντα με στόχο την ενσωμάτωσή του σε ομάδα,- είτε σε μικρή ομάδα. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλει η ΘΡ στην κοινωνική και σχολική ένταξη του παιδιού.

Λόγω της φύσης της συγκεκριμένης αναπτυξιακής διαταραχής και των σοβαρών επιπτώσεων που έχει σε πολλαπλούς τομείς της ανάπτυξης του ατόμου με αυτισμό, η υποστήριξή του με εξατομικευμένο εκπαιδευτικό και θεραπευτικό πρόγραμμα κρίνεται απαραίτητη και πρέπει να ξεκινά ύστερα από σχετική διάγνωση και πάντα σε στενή συνεργασία όλων των ειδικοτήτων που ασχολούνται με αυτό το παιδί. Σήμερα θεωρείται δεδομένο, ότι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων του παιδιού με αυτισμό παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή του και θα έπρεπε να αρχίζει πριν από το δεύτερο έτος της ηλικίας του. […]

Τα παιδιά και άτομα με αυτισμό δέχονται πλέον τις υποστηρικτικές παρεμβάσεις σε δομές, οι οποίες ακολουθούν εκπαιδευτικούς καθώς και θεραπευτικούς στόχους. Το 2008 ψηφίστηκε για πρώτη φορά από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ένα νομοσχέδιο (Νόμος 3699/2008, άρθρο 12, παράγρ. 3), το οποίο αναγνωρίζει και τη μουσικοθεραπεία ως μία από τις υποστηρικτικές παρεμβάσεις για τα παιδιά με αυτισμό. Θεωρούμε, ότι αυτή η απόφαση αποτελεί αναμφισβήτητα ένα θετικό βήμα προς την υποστήριξη των παιδιών αυτών, καθώς στην ενίσχυση των ατόμων με αυτισμό πρέπει να εφαρμόζονται όλες οι εκπαιδευτικές και θεραπευτικές μέθοδοι που στο παρελθόν έχουν αποδείξει ότι υποστηρίζουν το άτομο στην εξελικτική του πορεία και το βοηθούν στη διαχείριση των προβλημάτων του.

Συμπερασματικά, η Θεραπευτική Ρυθμική αναδεικνύεται ως ένα πολύτιμο μέσο στην αντιμετώπιση των δυσκολιών των παιδιών και των ατόμων με αυτισμό γιατί λειτουργεί τόσο θεραπευτικά (βελτίωση στον συναισθηματικό και επικοινωνιακό τομέα) όσο και εκπαιδευτικά (βελτίωση στον γνωστικό και κινητικό τομέα μέσω της αύξησης της συγκέντρωσης της προσοχής, της μίμησης κλπ). Συμβάλλοντας στην αποτροπή της επιδείνωσης της κατάστασής τους, λειτουργεί εποικοδομητικά στους τομείς που αυτά υστερούν, διευκολύνει την λειτουργικότητά τους και συνεργεί στην κοινωνική επανένταξή τους.

Παράλληλα, στόχος των όποιων εκπαιδευτικό-θεραπευτικών παρεμβάσεων στα άτομα με αυτισμό είναι η εξασφάλιση μιας ποιοτικής ζωής, η ισότιμη συμμετοχή τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι και η δημιουργία συνθηκών για μια καλύτερη παρουσία τους στον κόσμο. Άλλωστε «μια δημοκρατική κοινωνία, για την οποία ο ανθρωπισμός είναι δεσμευτικό καθήκον και η οποία παραχωρεί σε όλους τους πολίτες ίσα δικαιώματα, δεν επιτρέπεται να αναγνωρίζει απλώς και μόνο τα «προϊόντα» του «ανάπηρου» ως πολιτιστική προσφορά, πρέπει να αποδέχεται τον ίδιο τον ανάπηρο ως ισότιμο πρόσωπο. […]Η κοινωνία μπορεί να είναι «ευχαριστημένη» μόνο όταν στα μέλη της παρέχεται η προοπτική ενός καλύτερου κόσμου από εκείνον που αντίκρισαν όταν γεννήθηκαν.» (Σούλης, α) 2003:145)

Βιβλιογραφία:

Ελληνόγλωσση:

  • Attwood, T. (2009) Σύνδρομο Asperger. Ένας Πλήρης Οδηγός. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
  • Frith U. (1996) Αυτισμός. Εξηγώντας το αίνιγμα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
  • Happέ F. (1998) Αυτισμός. Ψυχολογική Θεώρηση. Αθήνα: Gutenberg Verlag
  • Καλύβα Ε. (2005) Αυτισμός: Εκπαιδευτικές και Θεραπευτικές Προσεγγίσεις. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση
  • Καρτασίδου, Λ. (2004). Μουσική Εκπαίδευση στην Ειδική Παιδαγωγική. Αθήνα: Τυπωθήτω.
  • Kessler-Κακουλίδη (2009) Η Μέθοδος «Ρυθμική Dalcroze»: Μία εναλλακτική πρόταση ανάμεσα στη Μουσικοπαιδαγωγική και τη Μουσικοθεραπεία.
  • Approaches: Μουσικοθεραπεία & Ειδική Μουσική Παιδαγωγική (www.primarymusic.gr) (1)
  • Σούλης, Σ. Γ. (2003) Τα παιδιά με Βαριά Νοητική Καθυστέρηση και ο Κόσμος τους. Αθήνα: Gutenberg-Παιδαγωγική Σειρά
  • Σούλης, Σ. Γ. (2008) Ένα Σχολείο για Όλους. Από την έρευνα στην πράξη.
  • Παιδαγωγική της ένταξης. Τόμος Β΄ Αθήνα: Gutenberg – Ειδική Παιδαγωγική 3
  • Τσίρης Γ. (2005) Η Χρήση του Μουσικού Αυτοσχεδιασμού για την Ενίσχυση της
  • Αλληλεπίδρασης σε Άτομα με Αυτισμό – μια μελέτη περίπτωσης. Αδημοσίευτη Διπλωματική Εργασία Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βόλος

Ξενόγλωσση:

  • Baron-Cohen S., Allen, J &Gillberg C. (1992) Can autism be detected at 18 months? The needle, the haystack, and the CHAT. Britisch Journal of Psychiatry. 161, 839-843
  • Bruhn H., Oerter R., Rosing H. (1997) Musik-Psychologie. Ein Handbuch. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag GmbH
  • Dalcroze, E. J. (1921/1977). Rhythmus, Musik und Erziehung. Wolfenbuttel: Kallmayer Verlag.
  • Dreher W. (1974) Das pathosophische Denken Viktor von Weizsackers. Ein Beitrag der medizinischen Anthropologie zu einer anthropologisch fundierten Padagogik. FaM 1974 (= Europaische Hochschulschriften Reihe XI, Bd. 16)
  • Frohne I. (1981) Das Rhythmische Prinzip, Grundlagen, Formen und Realisations- beispiele in Therapie und Padagogik. Lilienthal
  • Frohne-Hagemann I., Ple?-Adamczyk, H. (2005) Indikation Musiktherapie bei psychischen Problemen im Kindes- und Jugendalter. Musiktherapeutische Diagnostik und Manual nach ICD-10. Gottingen: Vandenhoeck&Ruprecht
  • Goll, H. (1993). Heilpadagogische Musiktherapie. Berlin: Peter Lang Verlag.
  • Hartogh, T. & Wickel, H. H. (2004). Handbuch Musik in der sozialen Arbeit. Weinheim-Munchen: Juventa Verlag.
  • Hoellering, A. (1974). Die Bedeutung der rhythmisch-musikalischen Erziehung fur die Psychotherapie. Paderborn: Petzold Verlag.
  • Oberegelsbacher D. (2008) Musiktherapie mit autistischen Patienten. In: Decker-Voigt Oberegelsbacher, Timmermann. Lehrbuch der Musiktherapie. Munchen/Basel: Ernst Reinhardt Verlag
  • Orff G. (1979) Musiktherapie bei Kindern. In: Rhythmus, Entspannung, Heilung Pfluger P.- M. (Hrsg.) Fellbach: Verlag Adolf Bonz GmbH
  • Plahl Ch. Koch-Temming H. (2005/2008) Musiktherapie mit Kindern. Grundlagen- Methoden-Praxisfelder. Bern: Hans Huber Verlag
  • Schaefer, G. (1992). Rhythmik als interpadagogisches Konzept. Remscheid: Waldkauz Verlag.
  • Schumacher K. (1994) Musiktherapie mit autistischen Kindern. In: Bolay, V. Bernius, V. (Hrsg): Praxis der Musiktherapie, Bd. 12. Stuttgart/Jena: Gustav Fischer und Kassel: Barenreiter
  • Schumacher K. (1999,2004) Musiktherapie und Sauglingsforschung. Frankfurt am Main: Peter Lang Verlag)
  • Tauscher, H. (1975). Die rhythmisch-musikalische Erziehung in der Heilpadagogik. Berlin-Charlottenburg: Carl Marhold Verlag.
  • Weber, C. M. (1999) Tanz- und Musiktherapie zur Behandlung autistischer Storungen. Gottingen: Verlag fur Angewandte Psychologie
  • Weiss G. (2001) Kreative Arbeit mit Musik und Bewegung – Heilpadagogische Rhythmik fur Menschen mit und ohne Behinderungen. In: Helms, Schneider, Weber (2001) Praxisfelder der Musikpadagogik. Kassel: Gustav Bosse Verlag


Σημείωση Tο απόσπασμα αποτελεί μέρος της εισήγησης της κας Kessler που δημοσιεύθηκε στα πρακτικά του 6ου Διεθνούς συνεδρίου της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση και έχει την άδεια της ΕΕΜΕ και της συγγραφέως για την αναδημοσίευσή του.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ
ΗΛΙΚΙΑ (ΤΕΑΠΗ)
ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ ΕΝΤΑΞΙΑΚΩΝ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ (ΚΕΤΕΕΠ)

Δείτε λεπτομέρειες:
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ

Αναπηρία και η πολιτική της ένταξης
13 & 14 Νοεμβρίου 2009
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
Ακαδημίας 50
ΑΘΗΝΑ
2009

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Μάθηση με το ΝΟΥ και την ΚΑΡΔΙΑ

Μάθηση με το ΝΟΥ και την ΚΑΡΔΙΑ

Συγγραφική Ομάδα
Μαγδαληνή Αγραφιώτη, Ράνια Γεωργιάδου, Μιχάλης Λαγουμιτζής, Χρυσούλα Μπουγιούκου ,Ευγενία Κακούτη

Το παρόν βιβλίο αποτελεί την απόδειξη ότι τα Συναισθήματα και η σωστή διαχείρισή τους είναι το κλειδί για την αποτελεσματικότερη μάθηση.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Το βιβλίο αυτό αν και απευθύνεται κυρίως σε παιδαγωγούς, έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμο και σε γονείς οι οποίοι έχουν ήδη εφαρμόσει τις αρχές και τις μεθόδους ως μέλη ομάδας του Εργαστηρίου Κοινωνικής και Συναισθηματικής Ανάπτυξης.

Σκοπός του είναι να χρησιμεύσει ως οδηγός στο να βοηθάμε τα παιδιά μας να μειώνουν τα προβλήματα συμπεριφοράς και επιθετικότητας και να αυξήσουν τα κίνητρα για μάθηση χωρίς καταναγκασμό. Σκοπό έχει επίσης να συμβάλλει ώστε το σχολείο –και η οικογένεια- να είναι ένας χώρος πιο ανθρώπινος όπου μικροί, μεγάλοι να νοιάζονται για τα συναισθήματα των άλλων και σέβονται αμοιβαία οι μεν τους δε.

Θεωρούμε ότι και μπορούμε και έχουμε ευθύνη να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου τα παιδιά πρώτα νιώθουν ευπρόσδεκτα και μετά μαθαίνουν.

Μέσα από το βιβλίο καλούμαστε να αλλάξουμε ριζικά μεθόδους προσέγγισης των παιδιών και να παρατηρήσουμε την ανταπόκριση τους δε αυτές τις αλλαγές.

Στο πρώτο μέρος περιγράφονται πολλές επιστημονικές μελέτες για το πώς λειτουργούν τα συναισθήματα και η σκέψη και πώς αυτά επηρεάζουν τις σχέσεις μας και τη μάθηση ή τις μαθησιακές δυσκολίες. Παρατίθενται επίσης γνώσεις απαραίτητες για να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί και πώς δυσλειτουργεί ένα ανθρώπινο σύστημα (πχ σχολείο, οικογένεια) ώστε να μειώνουμε τα προβλήματα.

Στο δεύτερο μέρος οι συγγραφείς-εκπαιδευτικοί περιγράφουν μεθοδικά το Πρόγραμμα Συναισθηματικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης όπως το εφήρμοσαν, βοηθώντας παράλληλα τον αναγνώστη (παιδαγωγό ή γονιό ) να το προσαρμόσει στις δικές του ιδιαίτερες συνθήκες. Τονίζουν την αξία της συνεργασίας μεταξύ των κατά τόπους δασκάλων και γονέων. Προτείνουν τη δημιουργία «πυρήνων-ομάδων» αλληλοστήριξης έχοντας ως οδηγό αυτό ή παρόμοια βιβλία.



« Η ποικιλία των εφαρμογών, η δημιουργική προσαρμογή ξένων προτύπων αλλά κυρίως η δική τους πίστη και συναισθηματική εμπλοκή γι’αυτό που κάνουν, διαπερνούν το όλο εγχείρημα. Είμαι σίγουρη ότι οι Εκπαιδευτικοί που γεύτηκαν τις σχετικές γνώσεις κέρδισαν πολλά, και στο επίπεδο μετάδοσης γνώσεων. Πιστεύω ότι και οι μαθητές τους άρχισαν να αγαπούν τις γνώσεις και το σχολείο» .

Αναστασία Καλαντζή-Αζίζι

Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Σεμινάριο: «Η εξοικείωση των παιδιών με την εικόνα και την ιδέα της αναπηρίας»

Η δημοτική βιβλιοθήκη Αγίας Παρασκευής διοργανώνει σεμινάριο για εκπαιδευτικούς με θέμα την εξοικείωση των παιδιών με την εικόνα και την ιδέα της αναπηρίας. Ομιλήτρια /εκπαιδεύτρια η Λίλα Πατρόκλου ,συγγραφέας παιδικών βιβλίων, που γράφει και στο περιοδικό "Ορίζοντας"του ΠΑ.Σ.ΠΑ. (Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών).
Στείλτε την παρακάτω αίτηση στο fax ή στο mail της βιβλιοθήκης.


ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΕΚΟΥ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ


Προς
Τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγίας Παρασκευής
Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
Τηλ: 210-6395335, 210-6396311 fax: 210-6006434 e-mail : viv-agp1@otenet.gr
Παράρτημα Κοντόπευκου
Τηλ, fax: 210-6000943 e-mail : viv-agp2@otenet.gr
Αίτηση
συμμετοχής στο σεμινάριο
«Η εξοικείωση των παιδιών με την εικόνα και την ιδέα της αναπηρίας»
Ονοματεπώνυμο :
Ειδικότητα:
Δημοτικό Σχολείο:
Τηλέφωνο σχολείου :
Τηλέφωνο σπιτιού :
Κινητό:
email:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ (Δηλώνετε μία από τις τρεις ημερομηνίες)
Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009 (ώρα 6.00μ.μ.)
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009 (ώρα 6.00μ.μ.)
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009 (ώρα 6.00μ.μ.)

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Έπαινος επιστημονικής πληρότητας

1ος Διαδικτυακός Διαγωνισμός ΕΕΕΠ-ΔΤΠΕ
«Καλύτερη εκπαιδευτική Ιστοσελίδα για το 2009»
http://diagonismos2009.com

Απονέμεται έπαινος «Επιστημονικής Πληρότητας»
στην Ομάδα μελέτης Mαθησιακών δυσκολιών, Αναπτυξιακών διαταραχών, ένταξης και Διαφορετικότητας ενάντια στον Αποκλεισμό και την απομόνωση, για την ιστοσελίδα της:
http://o-m-a-d-a.blogspot.com/


Πειραιάς, 17-10-2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πειραιάς, 17‐10‐2009

Ολοκληρώθηκε ο 1ος Διαδικτυακός Διαγωνισμός ΕΕΕΠ‐ΔΤΠΕ, «Καλύτερη Εκπαιδευτική Ιστοσελίδα για το 2009», με μια λαμπρή τελετή και την απονομή των βραβείων στους νικητές, στο Συνεδριακό Πολυχώρο «Απόλλων» της Νομαρχίας Πειραιά, την πρώτη μέρα του 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΕΕΕΠ‐ΔΤΠΕ «Σχολείο 2.0».
Στην πρώτη δεκάδα των νικητών ‐ σύμφωνα με τα αποτελέσματα της αλληλοαξιολόγησης μεταξύ των συνδιαγωνιζόμενων σχολείων κι εκπαιδευτικών – καθώς και της Κριτικής Επιτροπής του Διαγωνισμού, αναδείχτηκαν οι ιστοσελίδες του 2ου Δημοτικού Σχολείου Παλαιού Φαλήρου, του 2ου Γυμνασίου Ζεφυρίου, του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σαρωνίδας, του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης, των εκπαιδευτικών Δ.Ε. κας Βασιλικής Αφεντουλίδου & κας Μαρίας Ακριτίδου, του εκπαιδευτικού Π.Ε. κ. Διονύση Παρούτσα, του 1ου ΕΠΑ.Λ Πύργου Ηλείας, του 5ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού, του εκπαιδευτικού κ. Ιωάννη Προδρόμου και της εκπαιδευτικού κας Παρασκευής Καρούζου. Αξιοσημείωτο πως στα 10 αυτά βραβεία εκπροσωπούνται εξίσου και τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (τρία Δημοτικά Σχολεία) και τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ένα Γυμνάσιο, 1 ΕΠΑΛ κι ένα Γενικό Λύκειο) . Το ίδιο και με τους εκπαιδευτικούς που ανήκουν σε όλες τις προαναφερόμενες βαθμίδες εκπαίδευσης. Ακόμα εξετάζοντας την προέλευση των νικητών, τα βραβεία και οι έπαινοι απλώθηκαν σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Αττική, Πύργος Ηλείας, Βόλος, Μυτιλήνη, Κρύα Βρύση Πέλλας, Αγρίνιο, Μεσσηνία, κ.α.)
Επιπλέον των 10 βραβείων, με απόφαση της Κριτικής Επιτροπής του διαγωνισμού, απονεμήθηκαν και 7 Έπαινοι. Συγκεκριμένα απονεμήθηκαν: Έπαινος «Εκπαιδευτικής Καινοτομίας» στο Μουσικό Γυμνάσιο Αγρινίου, Έπαινος «Εκπαιδευτικής Καινοτομίας» στους: Αβραάμ Τριανταφυλλίδη, Αλέξανδρο Κοφτερό, Άννα Κρασσά & Αντώνη Σκέλα, Έπαινος «Εκπαιδευτικής καινοτομίας» στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Σαρωνίδας, Έπαινος «Κοινωνικής προσφοράς» στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Βόλου, Έπαινος «Κοινωνικής προσφοράς» στο Γραφείο Επαγγελματικού Προσανατολισμού Κρύας Βρύσης, Έπαινος «Επιστημονικής Πληρότητας» στον εκπαιδευτικό Π.Ε. κ. Τάσο Ανδριανόπουλο,

Έπαινος «Επιστημονικής Πληρότητας» στον κ. Γιώργο Παπαναστασίου (Ομάδα μελέτης Mαθησιακών δυσκολιών, Αναπτυξιακών διαταραχών, ένταξης και Διαφορετικότητας ενάντια στον Αποκλεισμό και την Απομόνωση).

Φωτογραφικό υλικό από την τελετή απονομής των βραβείων, θα αναρτηθεί σύντομα στο δικτυακό τόπο του διαγωνισμού: http://www.diagonismos2009.com
Στο διαγωνισμό πήραν μέρος 74 σχολεία κι εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα, που επιμερίζονται ως εξής: 39 εκπαιδευτικοί ή ομάδες εκπαιδευτικών Π.Ε. ή Δ.Ε., 13 σχολεία Π.Ε. και 22 σχολεία Δ.Ε.
Τα δώρα του διαγωνισμού ήταν προσφορά των εταιρειών: MLS, Σμυρνιωτάκης & Digital Progress, Siem, ItIsArt, SQLearn, 1host.gr. Χορηγοί του διαγωνισμού ήταν οι εταιρείες: Oracle Education Foundation (ελληνικό τμήμα), Conceptum, Intelearn, Τεχνολογική. Χορηγοί Επικοινωνίας: diorismos.gr , sch.gr, pde.gr, elearningexpo.gr
Το Νοέμβριο του 2009, θα προκηρυχθεί ο 2ος Διαδικτυακός Διαγωνισμός ΕΕΕΠ‐ΔΤΠΕ (δικτυακός τόπος υλοποίησής του http://www.education2010.gr). Η ανακοίνωση θα αναρτηθεί στο δικτυακό τόπο της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας για τη διάδοση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση (σύντομα ΕΕΕΠ‐ΔΤΠΕ) http://www.eeep.gr καθώς και στα ενημερωτικά portals ‐ χορηγούς επικοινωνίας μας: www.diorismos.gr, www.pde.gr & www.sch.gr

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Τα δικαιώματα των ατόμων με αυτισμό

Ο“Χάρτης των Δικαιωμάτων των ατόμων με Αυτισμό”, ψηφίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία οργανώσεων γονέων ατόμων με αυτισμό Autism-Europe, στο 4ο συνέδριό της που έγινε στη Χάγη στις 10 Μαϊου του 1992.
Στις 9 Μαϊου του 1996, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανάμεσά τους και Έλληνες ευρωβουλευτές, υιοθέτησαν και υπέγραψαν την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αυτισμό.

1. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να ζουν μια ανεξάρτητη και πλήρη ζωή αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητές τους.

2. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για μια προσιτή, αντικειμενική και ακριβή κλινική διάγνωση και εκτίμηση.

3. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για μια προσιτή, κατάλληλη εκπαίδευση.

4. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό (και των εκπροσώπων τους) να συμμετέχουν στις αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον τους. Οι επιθυμίες τους πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να εξακριβώνονται και να γίνονται σεβαστές.

5. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για μια προσιτή και κατάλληλη κατοικία.

6. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για εφόδια, βοήθεια και κρατικές υπηρεσίες στήριξης που τους είναι απαραίτητες, ώστε να έχουν μια πλήρη και αξιοπρεπή ζωή.

7. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για ένα εισόδημα αρκετό να τους παρέχει τροφή, ένδυση, στέγη και όλα τα απαραίτητα για επιβίωση.

8. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να συμμετέχουν, όσο είναι δυνατόν, στην ανάπτυξη και στη διοίκηση των υπηρεσιών που εξασφαλίζουν την ευημερία τους.

9. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για κατάλληλη ενημέρωση και φροντίδα για τη σωματική, ψυχική και πνευματική τους υγεία. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή κατάλληλης ιατρικής περίθαλψης και φαρμακευτικής αγωγής λαμβάνοντας υπόψη τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης και ασφάλειας του ατόμου.

10. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για επαγγελματική εκπαίδευση και απασχόληση χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις. Για εκπαίδευση και εργασία θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι δυνατότητες και το δικαίωμα επιλογής του ατόμου.

11. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό για προσιτά μεταφορικά μέσα και ελεύθερη μετακίνηση.

12. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να συμμετέχουν σε πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και στον αθλητισμό.

13. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να έχουν ίση πρόσβαση στις υπηρεσίες και στις διάφορες δραστηριότητες της κοινότητας.

14. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να έχουν σεξουαλικές σχέσεις συμπεριλαμβανομένου και του γάμου, χωρίς εκμετάλλευση ή εξαναγκασμό.

15. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να έχουν τα ίδια (και οι εκπρόσωποι τους) νομική βοήθεια και πλήρη προστασία όλων των δικαιωμάτων τους.

16. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να μην απειλούνται από αυθαίρετο εγκλεισμό σε ψυχιατρικό νοσοκομείο ή άλλο ίδρυμα.

17. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να μην υπόκεινται σε κακή σωματική μεταχείριση ούτε να υποφέρουν από έλλειψη φροντίδας.

18. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να μην υπόκεινται σε καμιά ακατάλληλη ή υπερβολική φαρμακευτική αγωγή.

19. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των ατόμων με αυτισμό να έχουν πρόσβαση τα ίδια (και οι εκπρόσωποι τους) στον προσωπικό τους φάκελο, ο οποίος περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικές με τον ιατρικό, ψυχολογικό, ψυχιατρικό και εκπαιδευτικό τομέα.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Κανόνες συμπεριφοράς καθημερινής επικοινωνίας με άτομα με αναπηρία.

Η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης σε συνεργασία με την έδρα της UNESCO του Πανεπιστημίου Μακεδονίας προχώρησε στην έκδοση αυτού
του σύντομου οδηγού, που περιέχει κανόνες συμπεριφοράς καθημερινής επικοινωνίας
με άτομα με αναπηρία.
Εντάσσεται στο πλαίσιο των συντονισμένων δράσεων που αναπτύσσει από το 2006,
η ΓΓΕ-ΓΓΕ στη θεματική «ΑμεΑ και ΜΜΕ».
Η ορθότητα των όρων που χρησιμοποιούνται έχει ελεγχθεί από την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων
με Αναπηρία (Ε.Σ.ΑμεΑ).

Υποχρεώσεις Κρατών
Τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία κατοχυρώνονται από όλες τις διεθνείς πράξεις
προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ειδικότερα από τη Σύμβαση
για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και το Προαιρετικό Πρωτόκολλο του 2006
που τέθηκαν σε ισχύ το 2008.
Για την εφαρμογή των ανωτέρω Συμβάσεων, τα κράτη μέρη θα πρέπει να προβούν
σε δυο βασικές ενέργειες:
Ι. Να αφυπνίσουν την κοινωνία
αρχίζοντας από την οικογένεια του ατόμου με αναπηρία, για την ανάγκη σεβασμού
των δικαιωμάτων του και της αξιοπρέπειάς του.
καταπολεμώντας στερεότυπα, προκαταλήψεις και επιβλαβείς πρακτικές.
Υιοθετώντας σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού συστήματος το σεβασμό των δικαιωμάτων
των ανθρώπων και ειδικότερα των ατόμων με αναπηρία.
Aναγνωρίζοντας τις ικανότητες και δεξιότητες των ατόμων με αναπηρία.
Ενθαρρύνοντας τα ΜΜΕ στην προβολή ζητημάτων που αφορούν τα άτομα με αναπηρία
και την προστασία τους.
ΙΙ.Να εξασφαλίζουν προσβασιμότητα στα άτομα με αναπηρία
Σε όλα τα δημόσια κτήρια, στα μέσα μεταφοράς,στο φυσικό περιβάλλον
Σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες σε αστικές ή αγροτικές περιοχές.
Στην τεχνολογία και στα νέα συστήματα πληροφόρησης και επικοινωνίας.

Κανόνες Συμπεριφοράς
Γενικοί
Αν κρίνετε ότι υπάρχει ανάγκη να βοηθήσετε ένα άτομο με αναπηρία ρωτήστε
το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνετε.
Προτιμήστε να μιλήσετε απευθείας στο άτομο με αναπηρία,
παρά μέσω γονέα, συνεργάτη, συνοδού ή διερμηνέα.

Μιλήστε απλά και κατανοητά, χρησιμοποιώντας κοινές εκφράσεις, όπως «πρέπει να προλάβω»,
«θα έχεις νέα μου σύντομα», ανεξάρτητα από την αναπηρία που έχει το άτομο.

Αν δεν έχετε οικειότητα με ένα άτομο με αναπηρία αποφύγετε να το ρωτήσετε
για την αναπηρία του ή τις αιτίες της.
Να είστε διακριτικός και υπομονετικός. ‘Ενα άτομο με αναπηρία μπορεί να χρειαστεί
περισσότερο χρόνο για να κάνει κάτι.
Μην επαινείτε υπερβολικά ένα άτομο με αναπηρία που εκτελεί συνηθισμένες,
καθημερινές εργασίες.
Ενώ περιμένετε στη σειρά παραχωρήστε τη θέση σας σε ένα άτομο με αναπηρία.
Μεσολαβήστε ώστε το άτομο να προχωρήσει μπροστά στη σειρά.
Μη στέκεστε μπροστά του σε πολύ κοντινή απόσταση.
Όταν χρησιμοποιείτε μέσα μαζικής μεταφοράς, προσφέρετε τη θέση σας στο άτομο με αναπηρία.
Βοηθήστε το να επιβιβαστεί ή να αποβιβαστεί από το λεωφορείο, το τραμ ή το αεροπλάνο,
αφού πρώτα ρωτήσετε με ποιο τρόπο μπορείτε να βοηθήσετε.
Μη δείχνετε οίκτο σε άτομα με αναπηρία.
Συμπεριφερθείτε τους ως ίσος προς ίσο, γιατί αυτό είναι.
Όταν συνοδεύετε ένα παιδί που λόγω αθώας περιέργειας μπορεί να ρωτήσει
για το άτομο με αναπηρία που τυγχάνει να είναι δίπλα σας, εξηγήστε του
όσο πιο απλά μπορείτε ό,τι γνωρίζετε για το συγκεκριμένο είδος αναπηρίας.
Μην αποτρέπετε το παιδί από το να κοιτάζει το άτομο με αναπηρία ή να ρωτήσει σχετικά.
Αναλυτικά για τις αναπηρίες εδώ